بخشندگی قیس بن سعد

قیس بن سعد فرزند سعد بن عباده رئیس قبیله‌ی خزرج و از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بود. او تا آخر عمر از بیعت با امیرالمؤمنان دست نکشید و پس از شهادت امام علی علیه‌السلام ، از امام حسن حمایت کرد.

قیس و پدرش سعد و جدش عباده همه دارای میهمانخانه‌ی عمومی بودند. او در یکی از جنگ‌های زمان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم  در لشکری بود که ابوبکر و عمر نیز در آن بودند، قیس از دوستانش قرض می‌گرفت و برای همراهانش خرج می‌کرد.

ابوبکر و عمر با هم اندیشیدند و گفتند: اگر او را به حال خود گذاریم اموال پدرش را تلف می‌کند، پس میان جمعیت اعلام کردند: هیچ کس به قیس قرض ندهد!

وقتی سعد این مطلب را شنید پس از نماز جماعت پشت سر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم برخاست و گفت: در پیشگاه پیامبر و مردم شکایت می‌کنم که ابوبکر و عمر پسرم را بخیل بار می‌آورند.

در یکی از لشکرکشی‌ها قیس رئیس لشکر بود. در چند روز مسافرت 9 شتر برای همراهانش که عده‌ی کمی بودند ذبح کرد؛ چون رفتارش را به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم  گفتند، حضرت فرمودند: بخشندگی، سیره‌ی این خاندان است.

وقتی قیس مریض شد، مردم کمتر به عیادتش می‌آمدند، از این پیش آمد در شگفت شد و علت را پرسید؟

گفتند: چون اموالتان نزد مردم زیاد است و همه مدیون شما هستند، خجالت می‌کشند به حضور آیند.

قیس گفت: نابود باد ثروتی که موجب گردد برادران دینی از یکدیگر جدا شوند، پس به دستور او در مدینه اعلام کردند: هر کس اموالی از قیس پیش او است قیس آن را بخشیده است. پس از اعلان، آنقدر جمعیت هجوم آوردند که در اثر فشار و ازدحام، پله‌هایی که جلوی اتاق قیس بود خراب شد.

منبع: یکصد موضوع، پانصد داستان جلد 1 صفحه 302